Książka Harem Sulejmana

Dzisiaj na odmianę przygotowałam post o książce, która jest związana z Wspaniałym Stuleciem. Zapraszam do przeczytania. :)

Już niedługo na półki ( książkowe ) fanów Wspaniałego stulecia (i moją) trafi nowa książka opowiadająca historię naszej Roksolany i Sulejmana - Harem Sulejmana. Książka ta będzie całkiem inna niż pozycje, które opowiadały pod względem historycznym o życiu w haremie. Harem Sulejmana jest bowiem powieścią opowiadającą o bohaterach serialu, a nie książką historyczną (tak jak pozostałe pozycje). Powieść ta stała się międzynarodowym bestselerem. Została napisana przez niemieckiego pisarza Colina Falconera. W Niemczech sprzedała się w 200 000 egzemplarzach. Fenomenem książki jest to że to Powieść o świecie Sulejmana Wspaniałego i jego haremu, który znamy z naszego serialu, jest tam polski wątek (Hurrem) i tak jak w serialu nie zabraknie intryg, miłości, namiętności. Na pewno warto będzie mieć ją w swoich zbiorach. :) Myślę, że na pewno wciągnie nas tak jak i serial. :)

Tutaj prę informacji, jakie podaje o powieści Wydawnictwo ZNAK : 

Gdy człowiek jest samotny w raju, z łatwością może zamienić go w piekło.

Powiedziano jej, że pierwszym prawem haremu jest cisza.

Ale Hürrem nie zamierzała stracić swojej szansy. Ognistowłosa niewolnica z kresów Rzeczpospolitej obudziła samego diabła, by zdobyć Sulejmana, mężczyznę, który mógł mieć wszystkie kobiety świata.

Władca trzech kontynentów nazywał ją swoim Księżycem, wybranką, doradcą. 
Ale ona miała tylko jedną namiętność: zemstę. Wrogów pokonywała ich własnymi słabościami. Miłość zamieniała w truciznę. Snuła pajęczynę z podszeptów i intryg, by stać się najpotężniejszą kobietą Imperium.

Zmysłowa, emocjonująca powieść o tajemnicach haremu Sulejmana II Wspaniałego i złotej epoce Imperium Osmańskiego.

                          MIĘDZYNARODOWY BESTSELLER

Recenzja książki : / kliknij /

                                     Link do publikacji

Książka w sprzedaży już 4 kwietnia !



Fragment książki :

             Jastrząb szybował na podniebnych prądach wysoko nad miastem, zagarniając rozłożystymi skrzydłami każdy powiew i wir. Sześćdziesiąt metrów pod nim rozciągały się wysokie wały nadmorskie Stambułu i jego brudne, brukowane uliczki, na których beznodzy żebracy błagali o jałmużnę, a czarne chmury much brzęczały nad skórkami od melonów. Kopuły meczetów przybrały różowoszary odcień w zapadającym zmierzchu.

           Złote oko jastrzębia koncentrowało się na młodej kobiecie stojącej na tarasie pałacu.

           Była uderzająco piękna, wyróżniała się nawet wśród trzystu mieszkanek haremu dzięki przewiązanym satyną warkoczom, które opadały jej do połowy pleców. Jej włosy miały barwę ognia, mieniły się w świetle zachodzącego słońca polerowaną miedzią, złotem i czerwienią, stanowiąc oszałamiający kontrast z jej zielonymi oczami i bladą tatarską cerą.

          Zwracała twarz na północny wschód, ku odległym wzgórzom Rumelii i miejscu położonym daleko poza fioletowym horyzontem. Choć było tak odległe, widziała je wyraźnie. Sucha trawa sięgała tam latem tak wysoko, że niemal ocierała się o popręg siodła, a podróżować można tam było przez trzy dni i trzy noce, nie napotykając żywej duszy. Słone bagna srebrzyły się w blasku księżyca.

         Wydała cichy okrzyk, płosząc słowika, który mieszkał pod okapem dachu, uwięziony tak jak ona w złotej klatce.

         – Mogłabym spędzić całe życie tutaj w zamknięciu – szepnęła do małego ptaszka. – Trzymają mnie tu dla mojej urody i piosenki, lecz pewnego dnia moja młodość zwiędnie i umrze niczym kwiat zasuszony w księdze. Ale ja znajdę sposób, by się stąd wydostać.

Droga ucieczki była w zasadzie tylko jedna, lecz on wciąż przebywał na Rodos, gdzie podobno budował nową willę na górze Filermo. Należała do niego, posiadał ją, choć nigdy go nie widziała, a przebywała w tym mrocznym, pięknym więzieniu już od dwóch lat.

        Cóż, musi być jakiś sposób. Nie zamierzała przepędzać dni na bezczynnym marzeniu o cudzie, który zaprowadzi ją do jego łoża. Obudzi samego diabła i rozpali piekielny ogień pod pałacem, ale znajdzie sposób, aby zająć miejsce Czarnogórki i wyrwać się stąd.     

       Pożałują dnia, w którym wpuścili kocicę do klatki pełnej ślicznych ptaszyn.