Życie Sulejmana po śmierci Hurrem (i śmierć Hurrem)

Sulejman wiele razy gniewał się na Hurrem. Wyganiał ją z pałacu. Ale mimo wszystko kochał ją. Dzisiaj post o tym jak wyglądało jego życie po tym, jak Hurrem odeszła ...
Każdy pamięta ten odcinek w którym wszystko się zmieniło. Ten w którym Hurrem poznała Sulejmana. Zawołała do niego ,,Sulejman''. Żadna niewolnica nigdy nie odważyłaby się na taki czyn. Ale ona nie była zwykła. Gdy została porwana przez Hatice, szukał jej bez ustanku. Od jakiegoś czasu stan Hurrem pogarszał się. I miała plamki na ciele. Szukała wszędzie odpowiedzi a pytanie: Co to za choroba i jak ją wyleczyć ?  Niestety nikt nie odpowiedział a jej pytanie. Jej stan z odcinka na odcinek pogarszał się. W 134 odcinku jej życie głównej bohaterki WS zakończyło się. Nie wyobrażamy sobie WS bez Hurrem i każdy w pałacu też nie mógł sobie tego wyobrazić. Sulejman w ogóle. Hurrem wiedziała że umrze. Oto jej ostatnie słowa przed śmiercią:

Odchodzę ... Popatrz mi prosto w oczy (do Sulejmana). Nie puszczaj mej ręki (wszystko mówi do Sulejmana). Oto ja Sułtanka Hurrem. Jestem duszą wszystkich kobiet na całym świecie.  A moje istnienie, ukryte jest w miłości do zdobywcy mego serca. Wiele lat temu napisałeś do mnie list miłosny. Chcę go teraz usłyszeć. 

~List miłosny Sulejmana do Hurrem~
Tronie w moim samotnym schronieniu,
Moje bogactwo,
Miłości moja, 
Mój księżyca blasku,
Mój najszczerszy przyjacielu,
Powierniku,
Moje istnienie samo,
Mój padyszachu urody,
Mój sułtanie,
Życie moje, 
Istnienie moje,
Czasie mego żywota,
Moje wino młode,
Moje niebo,
Mój dniu wiosenny,
Moja miłości o radosnej twarzy,
Mój jasny dniu,
Moje kochanie,
Moja duszo, 
Mój duchowy towarzyszu,
Śmiejący się płatku różany,
Rozkoszy moja,
Mój wina pucharze,
Mój poranku,
Moja rozmowo,
Mój wieczorze,
Moja radość,
Mój dobry czasie,
Moja rado,
Moja lampo,
Słońce,
Świeco moja,
Moja pomarańczo,
Mój granacie,
Moja lampo przy łóżku, ...

Moja wiedzo,
Moja Pani,
Moja tajemnico,
Moje objawienie,
Moja święta,
Moja Sułtanko.

Mój padyszachu, 
Mój dowódco,
Moje życie na tym świecie,
Moja ogrody,
Moja słodycz,
Mój skarbie,
Pokoju na świecie,
Moja najdroższa,
Mój Józefie,
Moje wszystko,
Królu w Egipcie mego słońca,
Mój Stambule,
Mój Karamanie,
Moja ziemio anatolijska,
Mój Badachszanie,
Mój Kipczaku,
Mój Bagdadzie,
Mój Chorasanie,
Moja żono pięknowłosa,
Skośnobrewa moja,
Moja miłości o figlarnych oczach,
Moja cierpliwa,
Krew moja na tych rękach jeśli umrę,
litości moja niemuzułmanko,

(Hurrem umiera po tych słowach a Sulejman przytula ją)

Jestem pochlebcą pod twymi drzwiami,
Zawsze będę śpiewał twe pochwały,
Ja, kochanek o udręczonym sercu,
O oczach pełnych łez,
Ja Muhibbi,
Jestem szczęśliwy ''

Sulejman po śmierci Hurrem nie będzie chciał z nikim rozmawiać. Śmierć Hurrem będzie traktował tak jakby Hurrem wyjechała i nigdy nie wróci. W 139 odc. tr. nawet przypomni mu się scena z 1 odcinka gdy zawołała do niego po imieniu ( 1:34:20 ). Będzie jej szukał wśród nałożnic. Jego życie będzie już inne. Będzie przygnębiony, zamknięty w sobie. A wy jak sobie wyobrażacie sobie WS bez Hurrem. Piszcie w komentarzach.
PS : W związku z prośbami o przesunięcie konkursu przesuwam go do końca listopada.
Przepraszam że wcześniej nie było postów. :(

~Gify~

 
 

 
 
 
 
 

Ps: Zdjęcie Eleni (jak coś mogę dać moje zdjęcia Eleni) :)